Nasz patron – św. Brat Albert – Adam Chmielowski

Urodził się 20.08.1845r. we wsi Igołomia k/ Krakowa, uczestnik powstania styczniowego 1863, w bitwie pod Mełechowem został ciężko ranny – amputowano mu lewą nogę.

Studiował: malarstwo w Paryżu, Warszawie, Monachium, inżynierię w Gandawie, przyjaźnił się z J. Brandtem, J. Chełmońskim, braćmi Gierymskimi, St. Witkiewiczem, K. Wyczółkowskim.
Adam Chmielowski w tym czasie uznawany był za jednego z prekursorów polskiego impresjonizmu (pozostawił po sobie ponad 100 obrazów).

W 1880r. w wieku 35 lat wstępuje do nowicjatu ojców Jezuitów w Starej Wsi k/ Krosna.
Od 1884r. przebywa w Krakowie,współpracuje z ks. Siemaszką, który prowadził zakład dla młodocianych włóczęgów. Działa też w Konferencji św. Wincentego a Paulo – celem tego Stowarzyszenia było wyszukiwanie biedaków i ubogich rodzin, aby nieść im osobistą pomoc.

Pierwszego listopada 1888r. Brat Albert podpisuje umowę z magistratem Krakowskim, z której wynikało, że bezinteresownie bierze na siebie opiekę nad miejską ogrzewalnią przy ul. Piekarskiej 21.
Posłudze i opiece nad najbiedniejszymi, przez wspólne życie i mieszkanie z nimi, poświęcił kolejne 27 lat. Dał początek dwóm zgromadzeniom zakonnym tj. Albertynom i Albertynkom.

Za swojego życia otworzył przytuliska w: Lwowie – 1892, Sokalu – 1899, Tarnowie – 1899, Stanisławowie – 1901, Przemyślu – 1907, Kielcach – 1916, Tarnogrodzie, Jarosławiu i innych miastach.
Zmarł w Boże Narodzenie – 25 grudnia 1916r.

Papież Jan Paweł II uznając heroiczność jego cnót, ogłosił go błogosławionym na Błoniach w Krakowie 22 czerwca 1983r. kanonizował go w Rzymie 12.11.1989r.

Z przytulisk chciał stworzyć ośrodki samowystarczalne, oparte na wzajemnej współpracy, gdzie bezdomni wraz z członkami zgromadzeń zakonnych, wspólnymi siłami i wspólnymi narzędziami pracowaliby na swoje utrzymanie.*

ks. Jan Śledzianowski – Towarzystwo Pomocy im.św.Brata Alberta a Bezdomność – wyd.1993r. nakładem Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta we Wrocławiu – str. 2, w. 25.